مدارس در ژاپن
در دهه های اخیر دستاوردها و پیشرفت های شگرف ژاپن موجب حیرت و حسرت جهانیان شده است. بطوریکه بسیاری از پژوهشگران راز موفقیت و توفیق ژاپنی ها را در فرهنگ آموزش و پرورش آن جستجو می کنند. در این نوشتار که نویسنده (از کارشناسان پژوهشگاه آموزش و پرورش است) طی چندین سال به مطالعه و مشاهده سرزمین آفتاب تابان (ژاپن) پرداخته، درسهائی از فرهنگ آموزش و مدارس ژاپنی ها را به صورت خلاصه ارائه کرده، که تقدیم می شود:
در شروع تابستان سه ماه فرصت ارزشمند برای بسیاری از نوجوانان زیر 20 سال به وجود خواهد آمد. این و برخی موارد مثل راهنمایی خواستن پدر یکی از مخاطبان سایت در مورد فرزندش بهانه‌ای شد که این مطلب را بنویسم.
طبق معمول، دوست دارم بیشتر تجربیات خودم را در مورد مسائل بیان کنم. شما هر کدام را که خواستید به تجربیات خود اضافه کنید.
حدوداً دوازده ساله بودم که در مسجد با مرد بزرگی آشنا شدم که قریب به پنجاه و اندی سال سن داشت (بخوانید مرشد) و هنوز هم که هنوز است و قریب به 70 سال سن دارد، باید او را هر هفته ببینم تا از تجربیاتش برایم بگوید و راهنمایم باشد.
یکی از چیزهایی که همیشه به خاطر آن خود را مدیون او می‌دانم این است که از ابتدای دوستی‌مان، هر چند روز یک بار یک جمله را با تأکید خاصی به من می‌گفت:
فراگیری مهارت‌های اجتماعی کودکان امروز؛ تضمینی برای آینده‌ای موفق.
یکی از مسائلی که در مقطع ابتدایی و دیگر مقاطع تحصیلی از اهمیت زیادی بر خوردار می‌باشد، داشتن مهارت‌های فردی و اجتماعی دانش آموزان است.
مهارت‌های فردی آموختن ارتباط میان فردی موثربین نوجوانان باهمسن و سالان است که منجربه مهارت‌های اجتماعی می‌شود. مهارت‌های اجتماعی به مجموعه رفتارهای فراگرفته قابل قبولی گفته می‌شود که فرد را قادر می‌سازد با دیگران ارتباطی موثر داشته و از عکس العمل های نا معقول اجتماعی خودداری کند.
باید مهارت‌های زندگی را به کودک آموخت
عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با تأکید بر اینکه نظام تعلیم و تربیت باید علاوه بر محتوا، مهارت‌هایی را نیز به کودک یاد بدهد، از مهارت‌های شهروندی به‌عنوان یکی از مهمترین آن‌ها نام برد.
دکتر حسین شیخ‌رضایی در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه آنچه را که نظام‌های آموزشی یاد می‌دهند می‌توان در دو بخش مدنظر قرار داد، گفت: یک دسته آن چیزهایی است که معطوف به محتوا است (مانند دروس) و دوم آن چیزهایی که معطوف به مهارت‌ها است یعنی توانایی‌هایی که در مواقع مختلف به کار می‌روند، بدون آنکه محتوای خاصی داشته باشند مثل مهارت تایپ کردن.
